دور تازه‌ای از سفر‌ها همزمان با فرارسیدن تاسوعا و عاشورای حسینی از امروز آغاز می‌شود و تا پایان هفته پیش‌رو که موج بازگشت سفر‌ها را شامل می‌شود، ادامه پیدا می‌کند. نگرانی درباره بروز سوانح رانندگی با افزایش سفر‌ها شدت می‌گیرد، خصوصاً اینکه با شدت گرفتن گرما، رانندگی با دشواری بیشتری همراه است، به‌طوری‌که کلافگی راننده در هوای گرم امکان بروز سانحه را شدت می‌دهد، از همین‌رو مدیریت سفر به‌گونه‌ای که حرکت در مسیر با اوج گرما همراه نباشد، می‌تواند به امنیت سفر کمک بیشتری کند. آمار قربانیان سوانح رانندگی که دلایل آن عیان است، همچنان در مسیر صعودی قرار دارد و با وجود اینکه رسانه‌ها مدام درباره خطر‌های پیش‌روی رانندگان هشدار می‌دهند، اما تکرار سوانح نشان می‌دهد قانون در جامعه محترم شمرده نمی‌شود. بی‌حرمتی به قانون فقط از سوی رانندگان نیست، بلکه متوجه کارگزاران قانون هم می‌شود، به نحوی که اگر ساختار قانونی از حقوق مصرف‌کننده دفاع نکند در واقع حرمت قانون را حفظ نکرده است. در حال حاضر کارخانه‌های مونتاژ خودرو، محصولات بی‌کیفیت عرضه می‌کنند، به نحوی که محصولات این کارخانه‌ها بخش مهمی از جمعیت کشور را راهی قبرستان‌ها می‌کند. با وجود اینکه نقد‌های بسیاری به کیفیت این محصولات وارد می‌شود، اما نقش این خودرو‌ها در بروز سوانح پررنگ است. با این حال ساختار قانونی با بی‌تفاوتی از کنار نقد‌ها می‌گذرد. مثلاً مجلس شورای اسلامی به عنوان یکی از بازو‌های نظارتی نسبت به آنچه این کارخانه‌ها عرضه و به قیمت نجومی به ملت قالب می‌کنند، بی‌تفاوت است. وقتی خودروی سواری پژو بدون هیچ دلیلی آتش می‌گیرد و همه سرنشینانش میان آتش می‌سوزند، هر فردی صحنه را ببیند یا خبر را بشنود اول از همه فحش را نثار سازنده‌اش می‌کند. سازنده‌ای که ثابت شده چیزی جز پول مشتری برایش مهم نیست، یعنی برایش مهم نیست چند هموطنش به‌خاطر یک نقص فنی مشخص، کشته و زخمی شوند. مشتری هم چند برابر پول می‌دهد و هم جان و مالش می‌رود و کسی نیست که از او حمایت کند. این موضوع درباره جاده هم مصداق دارد، تا جایی که بعضی جاده‌ها به جاده مرگ معروف هستند و با وجود اینکه نقطه حادثه‌خیز شناخته می‌شوند از آن رفع خطر نمی‌شود. خودرو و راه، دو ابزار مهم هستند که مسافر را به مقصد می‌رسانند، اما در همین مسیر باید هم خودرو ایمن باشد و هم مسیر امن، به‌طوری‌که بتوانند از جان کاربران راه مراقبت کنند. روشن است در رانندگی، جان راننده و سرنشینان و خیلی از کاربران راه در دست راننده است. همواره گفته شده که راننده ضلع سوم این مثلث است که اگر به آنچه در کتاب آیین‌نامه راهنمایی و رانندگی آمده، عمل کند می‌تواند از جان خود و سرنشینان خودرو مراقبت کند. همین‌طور روشن است رانندگی با خودروی لندکروز ایمن‌تر از پژو است، به‌گونه‌ای که اگر مداخلات قانونی می‌توانست منجر به برقرار شدن سفر امن با خودروی ایمن و جاده امن شود، آمار قربانیان هم کاهشی محسوس داشت. بازگردیم به سطر اول نوشتار و آنچه درباره سفر‌های پیش‌رو وجود دارد که در وضعیت موجود، رانندگانی که ناگزیر هستند با محصولات داخلی راهی سفر شوند تا زمان محقق شدن دو شرط دیگر برای مراقبت از جان خود و همسفرانشان ایمن برانند.
